Umuda türküler söylerken yalnızlık fısıldadı.
Duymadın mı sen ?
Umudun türküsü çoktan bitti diye.
Sustum.
Ve uzunca bir süre çaresizliğe yenik düştüğümü gördüm.
Çünkü yaşadığım hayat; varla yok arasıydı .
Sadece nefes alıp veriyordum işte.
Bu yüzden “YAŞANDIYSA EĞER ADI HAYAT” dedim kendimce.